6 rob riemen De eeuwige terugkeer van het fascisme

 

 

terug naar beginpagina

 

 

Alles heeft met alles te maken.

 

 

Het essay van Rob Riemen “De eeuwige terugkeer van het fascisme” is zo duidelijk in zijn bewoordingen.

Het geeft argumenten om goed uit te kunnen leggen waarom ik Wilders en zijn mening bedreigend en eng vind.

Niet om de arme moslims te verdedigen, dat kunnen ze zelf ook wel.

Nee, om mijn eigen recht van mening en bestaan te verdedigen. Wilders tast mijn recht op mijn mening aan omdat hij mijn mening en instelling ridiculiseert.

Om te verdedigen dat het niet op gaat om te zeggen: “maar dat is wat de mensen willen, laat ze toch”.

Nee, hen die het gegeven is om te denken en te overdenken, moeten genuanceerd en met een ontwikkeld waardepatroon de wereld tegemoet treden.

Hoe hoogdravend dit ook klinkt.

 

 

postzegel naar affiche Le Vrai Visage de Rex door René Magritte ontworpen voor

het Comité de vigilance des Intellectuels antifascistes, 1937.

Degrelle kijkt in de spiegel en ziet Hitler.ten toon gesteld in Magritte-museum Brussel

 

 

      

 

De combinatie van het affiche Le Vrai Visage de Rex 1937  door René Magritte

en de cartoon door Adriaan Soeterbroek 2011,

maakt dit actuele beeld:

“Het ware gezicht van de PVV”.

 

 

http://www.joop.nl/author/adriaan_soeterbroek

https://hufterhunter.wordpress.com/2011/09/03/linkse-hufter-soeterbroek-strikes-again/

 

 Steeds als iemand een vergelijking maakt met fascisme of Hitler zeggen mensen dat dat ongepast is.

 

Maar waarom is dat ongepast? Vaak omdat mensen niet willen weten dat er wel degelijk een overeenkomst is met fascisme.

 

Fokke en Sukke 01-012=2017

 

 

 

 

 

Lees het essay!

©2010 Rob Riemen

ISBN 978 90 450 1856 0

 

Hier een paar citaten

 

hoofdstuk IV

 

We zouden de lessen uit de geschiedenis leren:

 

Les 1. Primo Levi: ‘Het is gebeurd, tegen alle ver-

wachtingen in: ongelooflijk genoeg is het gebeurd

dat een heel volk, een beschaafd volk dat de opbloei

van Weimar nog maar juist achter zich had, zich

achter een charlatan schaarde om wie men nu al-

leen nog maar kan lachen; en toch is Adolf Hitler

gehoorzaamd en bejubeld tot aan de catastrofe toe.

Het is gebeurd en kan dus weer gebeuren. Dat is de

kern van wat we te zeggen hebben.’

 

Les 2. Theodor Adorno:‘De enige echte tegenkracht

voor het fenomeen Auschwitz is persoonlijke auto-

nomie, het vermogen tot reflectie, zelfbestemming,

niet meedoen, niet je aanpassen en in plaats van een

karakterloos individu, een persoonlijkheid, een onaf-
hankelijke geest zijn’.

 

Les 3. Winston Churchill: ‘We moeten een Ver-

enigde Staten van Europa oprichten, we moeten in

vastbeslotenheid verkondigen dat de geestelijke idee

“Europa” nooit zal sterven, want wij zullen haar la-

ten herleven.’

 

Les 4. Thomas Mann: ‘Geen enkele conferentie,

technische maatregel, juridische instelling of de idee

van een wereldregering zal de nieuwe maatschap-

pelijke orde ook maar één stap dichterbij brengen,

indien niet eerst een ander geestelijk klimaat, een

nieuwe ontvankelijkheid voor de adel van de geest

ontstaat.’

 

Les 5. Albert Camus: ‘Misschien heeft de geschiede-

nis een einde; toch is het niet onze taak om haar te

beëindigen, maar om haar te scheppen, met het beeld

van datgene waarvan we inmiddels weten dat het

waar is. Want kunnen we onrecht afwijzen zonder op

te houden de natuur van de mens en de schoonheid

van de wereld te begroeten? Ons antwoord is ja. Die

moraal, tegelijkertijd weerspannig en trouw, is in elk

geval de enige die de weg naar de werkelijke, realisti-

sche revolutie kan verlichten. Door de schoonheid te

handhaven bereiden we die dag van Wedergeboorte

voor, waarop de beschaving, ver van de formele prin-

cipes en sleets geworden waarden van de geschiede—

nis, in het middelpunt van haar gedachten de levende

deugd zal plaatsen die de basis vormt voor de ge-

meenschapplijke waardigheid van de wereld en de

mens…’                                 

 

hoofdstuk V:

We hebben deze lessen niet geleerd en ze zijn daar-

om nu al vergeten. Verwonderlijk is dat echter niet.

Wie over enige kennis van onze cultuurgeschiedenis

beschikt, de geschiedenis van een verval van waarden

en de teloorgang van de Europese geest, en vervol-

gens onze hedendaagse samenleving in ogenschouw

neemt, kan niet anders concluderen dan dat Albert

Camus en Thomas Mann groot gelijk hebben als ze

al in 1947 vaststellen dat het fascisme een politiek

fenomeen is dat met het einde van de oorlog niet is

verdwenen en dat we nu mogen omschrijven als de

politisering van de geestesgesteldheid van de rancu-

neuze massamens. Het is een politiek van volksmen-

ners die geen andere motieven meer kennen dan de

handhaving en uitbreiding van hun macht, die daar-

toe ressentiment exploiteren, zondebokken aanwij-

zen, haat verspreiden, een intellectuele leegte verber-

gen achter uitgeschreeuwde slogans en gescheld, en

met hun populisme het opportunisme in de politiek

tot kunst verheffen.

 

 

Als  [bijna] conclusie, het een na laatste

 Hoofdstuk VI:

 

Geert Wilders en zijn beweging zijn het prototype

van hedendaags fascisme. En daarmee zijn zij niets

anders dan de logische politieke consequentie van

een maatschappij waar wij allen verantwoordelijk

voor zijn. Dit hedendaags fascisme is opnieuw het

gevolg van politieke partijen die hun eigen gedach-

tegoed verloochenen, intellectuelen die een gemak-

zuchtig nihilisme cultiveren, universiteiten die deze

naam niet waardig zijn, de geldzucht van de zaken-

wereld en de massamedia die liever de buikspreker

van dan een kritische spiegel voor het volk zijn.

Dit zijn de gecorrumpeerde elites die de geestelijke

leegte cultiveren waarin het fascisme weer groot kan

worden.

 

 

 

laatst bijgewerkt 14-08-2016